OLSA

Bir şiir olsa diyorum

Hani öyle okkalı

Değse tenine, begonvil dikeni gibi

Çizse, acıtsa, hissettirse kendini…

Güzel de olsa ama, rengahenk

Dikenlerinin üstünü örtse çiçekler

Bilsen, acıyacak, duramasa elin ama

Uzansan, değse elindeki sızıya…

İyi de kokmalı ama

Hanımeli gibi, gizli ve sarı

Hissettiğinde yokluğunu

Arasa gözlerin sarısını, burnun kokusunu…

Bilmeli ama salınmayı da

Yelde salkım söğüdün dalı gibi

Menekşenin moru

Denizin turkuazı gibi…

Vardır belki böyle bir şiir

Bırakmışımdır belki, az önce elini

Belki de yoktur, gitmiştir bir zaman önce

Ay batmış, izi kalmış elimde.

BİTERKEN

Söylemeden son sözü

Kapatmadan bir devri

Bir kez daha bak

Ay’da parlayan gözlerime.

Saklarken gece beni

Huzursuzca içine

Sen bırakıp giderken elimi

Bir kez daha bak

Çökerken ayaklarımın üstüne.

Söylemediğin sözlerdir

Dağlayan yüreğimi

Gözbebeklerinde gördüğümdendir hüznüm

Ve dil yaresidir böylesine akıtan kanımı…

Geçecek birazdan derim

Uzun sürer beklemek

Bir kurşun geçer yalayarak saçlarımı

Sevinirim değmedi bana diye

Döner bakarım aynaya

Alnımda bir delik.

Geçmiştir gece

Kaplumbağa yavrusu ulaşır denize

Başlayaacak gün birazdan

Peygamber devesinin terkisinde.

GÖÇER

Göçebe hayat

Durdurmadı beni bir yerde

Delik,deşik bir çadırla

Kalırım ayazın ortasında