Deniz Turkuaz, gök mavi

Yeşil de doldu içime.
balık mı olsam?
kuş mu?
sen balık ol ben martı
üstümüzde yeşil bir örtü...

Dalda sallanan su kabağı

Düştü yere

Kırıldı.

Oysa ne çok umut etmişti

Bir evde

Abajur olmayi…

GÜN KAYIPLARI

Geçerken gece,

Siluletler dolanır etrafta.

Kaçarlar ışıktan, aydınlık korkutur onları.

Söndüğünde şehrin sokak lambaları,

Kuytularda can bulur saydam gece resimleri.

Bir o yana bir bu yana koşturarak

Yetişmek için geceye,

Tüketirler aydınlığı.

Yarın yoktur, sabah ve akşam

Gece ve gündüz,

Bir de akşama belirsiz bir yüz

Beklemek için sabahı.

Çiçek açtığında kıştır ruhları,

Kar düştüğünde sığınılacak sıcak yatakları,

Bir de yedikleri içtikleri

Elde ne varsa azdır, yetmez yetindikleri…

Huzursuzdurlar.

Giderler, bir bez parçasında

Yanarak, yakılarak

Hükmedemedikleri  karanlık ruhları

Kalır geride, avare, aç.

Dokunmayın,  geçer size de bu ızdırap…