Güz geldi.
Hafif bir ürpertiyle esiyor
şimdi rüzgar.
Dallarda hışırdayan yapraklar
Söylüyor uyku öncesi
ninnilerini.
Soyundu incir, hazır uykuya.
Asma da uyuyacak,
Bekliyor ama
Alınmasını son salkımların.
Cırcır böcekleri sustu,
susacak.
Bir kaç gündür duyuluyor Puhu
kuşunun sesi
Birazdan ay da çıkacak
Hazırlayacak geceyi yarınki
güne.
Güz anılır oldu ölümle.
Güneşe dönmeyi bekliyor hayatın
ucunda
Aç, yorgun bedenler.
Kıbleye duranlar sallarken
kılıcını
Hayat çiziyor
Ölümle yaşam arasındaki
sınırını.
Çocuk, gülüyor, ağlıyor,
ölüyor…
Toprağında kan akanlar
Suyunu çöllere
Aşını alçaklara
Işığını karanlıklara veriyor,
Çocuk gülüyor,
Gülen ve direnen çocuklar
için
Bahar yine gelecek.
Harika!
YanıtlaSil