Göçmen kuşlar gelirler uzaktan,
suyumda soluklanırlar,
uzun bir yolculuğun kısa durağıydım.
Ağaçlarım korurdu rüzgardan, yağmurdan, ayazdan
hayattım kuşa, kurda, ağaca...
Şimdi,
sazlığımda unutulmuş ayak izleri,
dallarımdan düşmüş yuvalar,
derelerimde insan sesleri.
Yorgun kanatlar ulaşamazlar menzile,
düşerler bir bir yere,
kesilmiş pınarlarım,
ağlayamam bile.
Kaybedilmiş bir göl'üm
nereye akacak şimdi
göz pınarlarım?
2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder