VENÜS'ÜN EZGİSİ

Gördüm de gözünde yaşı

Sanmaki sustum

Yırtıldı yelkenim o fırtınada

Durgundu deniz senin bakışında

Sustu kuş cıvıltıları

Düşmüştü elim iki yana

Bakarken saçlarında savrulan yollara

Don vurmuştu menekşeyi

O baykuşun sesiyle yürüyordu gece

Ve yine de durmuştu ıtırlar çiçeğe

Elimde ağzımda ıtır kokusu

Gözlerimde pusu yemiş insan korkusu

Ama yine de,

Bozulmuş zerdalinin uykusu

Yeşildi dallarının örtüsü

Vurgun yemiş

Sahilde yatıyorum şimdi

Karşımda venüsün uzak ezgisi

Ve elimde

unutulmuş bir elin sıcak gülüşü.